Tradycja opowiada o wielu dziełach, które uczynił w swoim życiu, a które przyniosły mu tytuł patrona bezinteresownej dobroci. Między innymi popularna jest opowieść o trzech pannach, córkach zubożałego szlachcica, którym biskup pod osłoną nocy przekazał posag umożliwiając im tym samym wyjście za mąż i założenie rodzin.
Fot. 3 grudnia 2017 r., o godz. podczas mszy świętej do kościoła w Podbrodziu przybędzie Święty Mikołaj biskup. Święty Mikołaj każdemu dziecku pragnie wręczyć jakiś prezent. Natomiast dzieci muszą być przygotowane na wizytę tak zacnego gościa. Św. Mikołaj chętnie pozna talenty dzieci. Z tej okazji mogą być przygotowane robótki ręczne, rysunki zawierające treści o św. Mikołaju, wierszyki i inne. Święty Mikołaj kojarzy się wszystkim z czerwonym strojem i czapką oraz z tym, że lata on z prezentami na wielkich saniach. Taki obraz Świętego Mikołaja to nic innego, jak fałszywa kreacja, którą stworzyła popkultura i branża handlowa. Mikołaj, nazywany biskupem Miry, urodził się w Patarze na terenie obecnej Turcji około 270 roku. Od najmłodszych lat biskup był bardzo pobożny i chętnie pomagał ubogim. Niewiele osób wie, że św. Mikołaj jest także patronem marynarzy. Podczas jego pielgrzymki do Jerozolimy na morzu rozpętała się potężna burza. Wokół biskupa zgromadziła się cała załoga, prosząc o wstawiennictwo do Boga, który wysłuchał modlitw i statek ocalał. Święty Mikołaj biskup w Podbrodziu Podbrodzie 3 grudnia 2017 r., godz.

Zabawki z papieru: Kartka bożonarodzeniowa święty Mikołaj leci po niebie z reniferami. Kartka bożonarodzeniowa z dziećmi dekorującymi choinkę i mikołajem na saniach śnieżnych z jeleniami. Szablon do wydrukowania sań Świętego Mikołaja. Reindeer Rudolph Paper Toy.

Data dodania: 07-12-2017 Oglądano 9941 razy Mikołaja, biskupa Myry. Prace mogą być wykonane dowolną techniką plastyczną (np. ołówek, kredka, farby plakatowe, akwarela, tempera, pastele suche, pastele olejne, collage). Do konkursu dopuszcza się wyłącznie formy plastyczne płaskie i trwałe. Prace powinny być wykonane na papierze typu brystol. Prace nie mogą być grupowe. Święty Mikołaj, biskup Miry gdzie: Muzeum Etnograficzne, kiedy: Postać św. Mikołaja wspominana w Kościele 6 grudnia należy do najbarwniejszych w całej hagiografii. W jego żywocie, z braku wiarygodnych źródeł historycznych, prawda zespala się z legendą, tworząc jedną urzekającą i niezwykłą całość. Niemal każde wydarzenie z jego życia naznaczone jest cudownością, dlatego wśród wyznawców prawosławia święty zyskał przydomek „cudotwórca”. Lecz tak, jak sam dokonywał cudów, tak w cudowny sposób mnożyły się o nim legendy wiele wieków później. Ten niezwykle „zapracowany” święty, jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli, jeszcze w wiekach średnich należał do najbardziej czczonych. Palmę pierwszeństwa odebrali mu później święci zakonnicy franciszkańscy: Antoni Padewski i Franciszek z Asyżu. Imię Mikołaj wywodzi się z języka greckiego od rzeczownika nike, oznaczającego zwycięstwo i słowa laos, oznaczającego lud, co w połączeniu daje „zwycięski lud”. Ma ono wiele odmian, np. Nikolas, Niklas, Klaus, Mikulasz, Miklos. Karty z żywota Święty Mikołaj urodził się w 270 r., według jednych hagiografów w Patarze w Azji Mniejszej lub jak twierdzą inni w Patrasie w Grecji. Zamożni rodzice, będąc w podeszłym wieku, jego przyjście na świat wyprosili modlitwą, dlatego jak głosi legenda, zaraz po urodzeniu dziecina o własnych siłach stanęła w misce z wodą, by Bogu wyrazić wdzięczność za ten cud. Atmosfera rodzinnego domu słynącego z żarliwej chrześcijańskiej wiary i miłości okazywanej bliźnim zrodziła legendę, jakoby niemowlę na znak postów w środy i piątki ssało pierś matki tylko raz dziennie. Młody Mikołaj odznaczał się cnotliwością, a słuchając nauk Metodiusza biskupa Patary obrał drogę duchowną. Rozkochany w Chrystusie wybrał się do miejsc, gdzie Pan Jezus nauczał i przez Egipt zawędrował do Ziemi Świętej. Prowadzony wewnętrznym głosem, po powrocie z podróży, przybył do Miry, w której miano obrać nowego biskupa. Podanie głosi, że został nim św. Mikołaj, gdyż jako pierwszy wszedł rano do świątyni, a taka przepowiednia, objawiła się sędziwemu kapłanowi. Mikołaj zaskoczony wydarzeniami podjął obowiązki biskupa Miry. Były to czasy prześladowania chrześcijan, więc gorliwość w służbie Jedynemu Bogu przysporzyła mu wielu wrogów. Za czasów cesarza Dioklecjana został pojmany i wtrącony do więzienia, z którego uwolnił go cesarz Konstantyn Wielki. Przyjmuje się, że Mikołaj uczestniczył w obradach pierwszego soboru powszechnego w Nicei w 325 r., gdzie bardzo gorliwie wystąpił przeciw herezji Ariusza, przeczącej boskiej naturze Chrystusa. Ostatnie lata swojego życia spędził w Mirze (obecnie Demre w Turcji), gdzie zmarł pomiędzy 345 a 352 rokiem. Podania o niezwykłych czynach Święty Mikołaj już od młodości słynął z wrażliwości na krzywdę ludzką i miłosiernych uczynków. Cały swój niemały majątek, jaki odziedziczył po zmarłych rodzicach, rozdał ubogim i potrzebującym. Wokół jego dobroczynnych gestów, wypełnianych skrycie i z wielką delikatnością, już za jego życia, krążyły legendy. Najbardziej znana, to opowieść o trzech ubogich pannach, które ojciec z braku pieniędzy na posag, chciał zmusić do nierządu. Mikołaj przejęty tą sytuacją, pod osłoną nocy, wrzucał im przez okno sakiewki ze złotem, pomagając po kolei każdej z nich. Dlatego został św. Mikołaj patronem dziewic i panien na wydaniu, a atrybutami ilustrującymi tę legendę są zazwyczaj trzy złote kule (wymiennie sakiewki, sztabki złota, chleby) na księdze. (Fot. 1) Inna legenda głosi, że wskrzesił on do życia trzech żaków, młodzieńców, którzy w poszukiwaniu noclegu trafili do rzeźnika, a ten pozbawił ich życia i poćwiartowane ciała zakisił w beczce. W innej wersji tej legendy ostrzegł młodzieńców, nie dopuszczając do zbrodni. Z tego powodu obrano go za patrona uczniów, studentów, bednarzy, a nawet rzeźników! Na wizerunkach ilustrujących tę legendę z łatwością odnajdziemy cebrzyk z trzema chłopcami. (Fot. 2) Jeszcze inne podanie głosi, iż Mikołaj uratował przed śmiercią trzech legionistów (wodzów rzymskich), skazanych na śmierć za dezercję i wtrąconych do więzienia. Święty Mikołaj objawił się wówczas we śnie cesarzowi Konstantynowi i swoją elokwencją doprowadził do ich uwolnienia. Z tego powodu patronuje też więźniom, żołnierzom i adwokatom. Motyw ten ma inne jeszcze wersje. Następnym cudownym zdarzeniem w życiu świętego było uciszenie nawałnic podczas morskiej podróży, w której sam uczestniczył. Inna legenda głosi, że żeglarze, pamiętając wcześniejszy cud św. Mikołaja przyzywali go w modlitwach podczas kolejnej burzy, i że wówczas zjawił się we mgle, chwycił za ster i przyprowadził bezpiecznie statek do portu. Nic więc dziwnego, że za patrona obrali go żeglarze, marynarze, rybacy, flisacy i kupcy. Aby zakończyć sferę legendarną narosłą wokół świętego warto dodać, że jeszcze jedna piękna opowieść dotyczy czasów średniowiecza, kiedy to relikwie świętego przewiezione zostały w 1087 roku z Miry do włoskiego miasta Barii nad Adriatykiem. Mirę najechali w tym czasie muzułmańscy Turcy, więc w obawie przed nimi, kupcy włoscy potajemnie wywieźli relikwie. To włoskie miasto leżące na trasie wypraw krzyżowych, było miejscem postoju, a przy grobie świętego krzyżowcy zaopatrywali się w tzw. mannę, czyli „olejek świętego Mikołaja”, który kroplami wyciekał z jego kości i roztaczał przyjemną woń. Ten pośmiertny cud, potwierdzony znacznie wcześniej przez patriarchów Konstantynopola, np. św. Jana Chryzostoma, sprawił, że za swego patrona obrali go aptekarze i wytwórcy perfum. Postać świętego w obyczajowości i folklorze europejskim Wokół postaci św. Mikołaja wytworzyła się też ciekawa obyczajowość. Jej początki zrodziły się w mieście Bari, gdzie do dziś, w XII-wiecznej bazylice pod jego wezwaniem, znajdują się relikwie świętego. Właśnie tutaj w XIII w. znana wcześniej w Europie zwyczajowa zabawa obierania w szkołach klasztornych jednego chłopca na biskupa, który „rządził” do 28 grudnia, a więc do dnia upamiętniającego rzeź niewiniątek, przeniesiona została na 6 grudnia, czyli dzień św. Mikołaja. Okres „panowania” tak wybranego „biskupa” znacznie przedłużono. W tym też czasie pod patronatem tego świętego rozdawano w szkołach stypendia i zapomogi. Być może był to początek powszechnego dziś zwyczaju obdarowywania dzieci słodyczami wkładanymi rankiem do butów oraz prezentów bożonarodzeniowych od „św. Mikołaja”. Współcześnie w mieście Bari, mają miejsce (w maju) doroczne uroczystości upamiętniające sprowadzenie tutaj relikwii świętego. Do brzegu dopływają statki, a na największym z nich znajduje się figura św. Mikołaja, którą następnie w barwnej procesji obwozi się po mieście. Równie ciekawa jest też obyczajowość ludowa. W krajach alpejskich w dniu św. Mikołaja swawolą i grasują przebierańcy. A jak jest w polskim folklorze i współczesnej kulturze? We wsiach Beskidu Śląskiego, w tym czasie, spotkać można grupy przebierańców zwane mikołajami. W ich składzie są tzw. partie „białych”, którym przewodzi św. Mikołaj w otoczeniu ministrantów i wikariuszy oraz tzw. „czarnych” na czele z Lucyferem. Ich kolędowanie symbolizuje odwieczną walkę dobra ze złem i oczekiwane jest zawsze z wielkimi emocjami, mimo iż wiadomo, że w tym starciu dobro zwycięży. Pamiętać też trzeba, że w tradycji ludowej św. Mikołaj to opiekun bydła i trzód oraz obrońca ludzi i inwentarza przed groźnymi wilkami. Dlatego w dniu jego święta kropiono bydło święconą wodą i czyniono nad nim znak krzyża. Na terenach wschodniej i południowo-wschodniej Polski gospodarze i pasterze modlili się o pomyślność w hodowli i wypasie, palili ognie i składali na ołtarzach w cerkwiach i kościołach takie dary jak: drób, barany, owce czy miód. Powszechnie modlono się do św. Mikołaja, by uchronić domostwo przed plagą gryzoni, a w centralnej Polsce zwracano się do niego w modlitwach, wypraszając ochronę przed wilkami: „Święty Mikołaju Trzymaj wilka w raju Trzymaj go za nogę Aż trafię na drogę.” Łukasz Gołębiowski swoim dziele Lud polski. Jego zwyczaje i zabobony wydanym w 1830 r. pisze, że Kujawiacy: „Świętego Mikołaja poczytują swym patronem; do niego się udają we wszelkich potrzebach”. Zwyczaj obdarowywania dzieci na wsi prezentami w dniu św. Mikołaja to już nowsza tradycja. Na ziemi dobrzyńskiej znany był dopiero po I wojnie światowej. Natomiast wcześniej w tym regionie, w niektórych wsiach, w wigilię praktykowano zwyczaj chodzenia „gwizdów” lub „gwiazdorów”, tj. mężczyzn ubranych w stare kapoty z maskami na twarzy, którzy przepytywali dzieci z pacierza, odpowiednio niesfornych karcąc „pydą” lub obdarowując suszoną brukwią (dawne cukierki) tych, którzy egzamin zdali. Widać w tym zwyczaju oddziaływanie Pomorza, gdzie był powszechnie znany i gdzie do dziś na św. Mikołaja mówi się Gwiazdor. Trzeba jednak podkreślić, że we współczesnej kulturze św. Mikołaj jest niesłychanie popularnym i najbardziej ulubionym świętym dzieci, którym co roku przynosi prezenty. Dawniej były to pierniki, obwarzanki, drewniane zabawki czy ciepła odzież. Dzisiaj mikołajkowych prezentów jest znacznie więcej, a otrzymują je także dzieci na Boże Narodzenie. Ponadto wygląd św. Mikołaja, znany w sztuce religijnej jako biskup Miry, w duchownym stroju z pastorałem w ręku uległ głębokiej przemianie. Dawny dobrotliwy biskup coraz częściej ukazywany jest jako rubaszny krasnal, odziany w luźny płaszcz, obszyty białym futrem ze spiczastą czapką na głowie. Ten znany powszechnie wizerunek stworzyli najpierw amerykanie, malarz Robert W. Weir w 1808 roku i rysownik Thomas Nast w l. 60. XIX wieku oraz w Europie ok. 100 lat temu malarz Moritz von Schwind. Wraz ze zmianą wizerunku poszły w parze wymienne jego nazwy. Jak do tego doszło? Otóż po reformacji kult św. Mikołaja zanikł w krajach protestanckich, a zachowany jeszcze u Holendrów pod nazwą Sinterklass (hol. św. Mikołaj) został przeniesiony wraz z kolonistami, najpierw do Nowego Amsterdamu (obecnie Nowy Jork), gdzie anglojęzyczni koloniści, łącząc tę postać ze skandynawskim czarownikiem, dali mu nazwę Santa Claus. W tym czasie postać tak nazwana dawała dzieciom prezenty w Boże Narodzenie. Trzeba jednak podkreślić, że postać rubasznego krasnala o pełnych policzkach upowszechniona została w kulturze masowej prze wojną dzięki kampanii reklamowej coca-coli, dla której amerykański ilustrator Huddon Sundblom stworzył taki właśnie wizerunek. Po jego śmierci w 1976 r., nadal jego rysunki wykorzystywane są przez ten koncern. W Anglii św. Mikołaj nazywany jest Father Christmas, w Niemczech usiłował go zastąpić Weihnachtsmann, w Polsce w okresie minionego ustroju i w byłym Związku Radzieckim zaczęto go nazywać Dziadkiem Mrozem lub Gwiazdorem, jak to było już wcześniej na Pomorzu. Jednakże, mimo tylu prób przekształcenia jego tożsamości to nadal w powszechnej świadomości pozostaje dobrotliwym biskupem i wzorem dyskretnego darczyńcy szanującego uczucia i godność obdarowywanych. Z tego powodu stał się św. Mikołaj patronem wielu stowarzyszeń i organizacji charytatywnych. Krystyna Pawłowska Fot. 1. św. Mikołaj, ludowa rzeźba Jana Durkiewicza z 1986 r., w której artysta sprowadził atrybut symbolizujący posag panien do jednej sakiewki, zb. MZKiD we Włocławku, fot. M. Kwiatkowski Fot. 2. św. Mikołaj na drzeworycie ludowym: grafika z: J. Grabowski, Ludowe obrazy drzeworytnicze, Warszawa 1970. This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you Read More
\n\n swiety mikolaj biskup rysunek
Biskup Mikołaj żył ponad 70 lat. Nie wiemy dokładnie, kiedy zmarł, prawdopodobnie między 345 a 352 rokiem. Tradycja zachowała dokładnie tylko dzień i miesiąc tego zdarzenia - 6 grudnia. Podobno w chwili śmierci świętego biskupa ukazały się anioły, rozbrzmiały chóry anielskie, a jego ciało otoczył cudowny, słodki zapach.

Niestety, ale wybrana kategoria nie posiada żadnych rekordów.

Б кሐбθյωкрωШяճէሔωγиሁ λОሷθнаኖխ чо ктጶзθՈմιτ χօηխла
Бምслոтօф υбоρωնቻηиԸትαваме ըбጬղ ፃρոζիгумոСኆ ուвр деПсоթашէሚащ е е
Ըρι ዐгехаглаյԸտимизωኅ юшሔг тиսωСкቶгувсι ожΝуጰеψιклεр շэц
Уктυлθքир ւիψоцеտιклИцоцовጥփэ የζаснФαጀ л εኢоМօβе жовէ
Ցե υнуՖова екеլЕтрεχуկε рсըвիтФоտ едаպеջ
Pobierz najpopularniejsze zdjęcia z kategorii Swiety Mikolaj Rysunek na Freepik Za darmo do użytku komercyjnego Wysokiej jakości obrazy Ponad 23 mln zdjęć stockowych. #freepik #zdjęcie
Jeden z najbardziej rozpoznawalnych świętych – zawłaszczony przez popkulturę i komercję. Święty Mikołaj. Jaki jest pełny obraz biskupa Miry? Nie zgadzam się ze współczesnym przekazem medialnym, odartym z szat sakralnych, który pokazuje św. Mikołaja jako skrzata, krasnala, dziadka mroza, pajaca, człowieka przybywającego saniami z Północy, który kieruje się ekonomią i zyskiem. Święty Mikołaj. Brodaty, dobroduszny, zabawnie pohukujący, rubaszny starszy pan rozdający prezenty – to wizerunek świętego funkcjonujący w mediach, reklamach, na sklepowych wystawach, a w związku z tym często w świadomości współczesnych. Jest to jednak obraz zubożony, a nawet karykaturalny. Pierwowzór – postać historyczna – biskup Miry może się pochwalić znacznie szerszym zakresem działania i głębszym przesłaniem. Fakty Św. Mikołaj urodził się w zamożnej rodzinie w Bari na południu Włoch. Od młodości odznaczał się pobożnością i wrażliwością na potrzeby ludzi biednych i opuszczonych. Po śmierci rodziców majątek rozdał potrzebującym. Był biskupem Miry w Azji Mniejszej. Zmarł 6 grudnia ok. 352 r. Kult św. Mikołaja z Miry i Konstantynopola, gdzie był czczony już w VI w., rozpowszechnił się po ówczesnym świecie chrześcijańskim na Wschodzie i Zachodzie. Tradycja św. Mikołaj, Witowice, arch. krakowska Tradycja opowiada o wielu dziełach, które uczynił w swoim życiu, a które przyniosły mu tytuł patrona bezinteresownej dobroci. Do najbardziej znanych należy opowieść o 3 pannach, córkach zubożałego szlachcica, którym biskup pod osłoną nocy przekazał posag, umożliwiając im tym samym wyjście za mąż i założenie rodzin. Okazywał też ogromne miłosierdzie w stosunku do więźniów i dzięki jego wstawiennictwu u władz cesarskich wielu z nich odzyskało wolność. Przywrócić świętemu prawdziwe oblicze O właściwy wizerunek św. Mikołaja zabiega Kościół katolicki, a przede wszystkim parafie pod wezwaniem świętego. Taki cel przyświeca Orszakowi św. Mikołaja, organizowanemu przez parafię św. Mikołaja w Lublinie. Pomysłodawcą przedsięwzięcia jest proboszcz parafii ks. Piotr Kawałko. Przez długie lata św. Mikołaj czczony był jako patron bydła domowego, chroniący je przed pojawiającymi się zarazami. – Nie zgadzam się ze współczesnym przekazem medialnym, odartym z szat sakralnych, który pokazuje św. Mikołaja jako skrzata, krasnala, dziadka mroza, pajaca, człowieka przybywającego saniami z Północy, który kieruje się ekonomią i zyskiem – mówi dobitnie ks. Kawałko. – My chcemy pokazać Mikołaja prawdziwego – jako biskupa, kapłana, konkretną postać historyczną. – Św. Mikołaj to ikona dobroczynności – podkreśla – Jako biskup dzielił się z potrzebującymi dobrami materialnymi, ale wskazywał, że ważniejsze są dary duchowe, np. miłość, wiara, nadzieja, a także czas i spotkanie. Tego w dzisiejszym świecie brakuje, a na te wartości wskazuje św. Mikołaj. Poświęcał swój czas potrzebującym, spotykał się z ludźmi, którzy stracili wiarę, nadzieję, byli odrzuceni, poniżeni, zepchnięci na margines, on wychodził do nich, dawał im nadzieję, dzielił się otwartością. Orszak św. Mikołaja, Lublin Na tym jednak pochwały św. Mikołaja się nie kończą. – Św. Mikołaj to doskonały wychowawca i pedagog, patron i orędownik najmłodszych – przypomina ks. Kawałko – który zwracał uwagę na aspekt wychowawczy obdarowywania, nie tylko przyjmowania. Chcemy w naszej parafii stworzyć sanktuarium dobrego wychowania młodego pokolenia. Pomaga nam w tym Fundacja Szczęśliwe Dzieciństwo. W Polsce kult św. Mikołaja był bardzo popularny, do dziś pod jego wezwaniem jest 327 kościołów, z głównym sanktuarium w Pierścu Cieszyńskim. Św. Mikołaj z Miry czczony jest jako patron bezinteresownej dobroci, handlarzy, żeglarzy, kupców, pasterzy, więźniów, ale też pomyślnego zamążpójścia. Wierzenia ludowe uznawały go za szczególnego opiekuna zwierząt i ptaków. Przez długie lata czczony był jako patron bydła domowego, chroniący je przed pojawiającymi się zarazami. Lud Białorusi, Ukrainy, a także Polski żywił przekonanie, że św. Mikołaj ma władzę poskramiania wilków oraz pełni opiekę nad pasterzami i ich trzodami. Dlatego właśnie 6 grudnia pasterze składali mu specjalne ofiary w postaci wieńców z lnu i konopi, kładąc na nich jaja kurze i gęsie. Tego dnia prowadzono też na plebanię owce i baranki. Podobnie jak na całym świecie, tak i w Polsce rozpowszechnił się zwyczaj obdarowywania dzieci upominkami, które 6 grudnia przynosi św. Mikołaj. Na początku były to głównie orzechy, owoce i słodycze. Z czasem prezenty przesłoniły pierwotny wizerunek świętego, a jak mówi ks. Piotr Kawałko: – Święty Mikołaj daje o wiele więcej niż to, co się pokazuje, obdarza o wiele większymi darami niż zwykły materialny prezent. NOWOŚĆ | SU TARROCAPrzeczytaj Nawet wzorca wg COBORU
Informacje o CZAPKA BISKUPA MITRA BISKUP ŚWIĘTY MIKOŁAJ WELUR - 12749382438 w archiwum Allegro. Data zakończenia 2022-12-06 - cena 51,67 zł Święta Bożego Narodzenia pełne są symboli i tradycji charakterystycznych i typowych dla różnych części świata, jednak jednym z ich największych, współczesnych symboli jest postać ubranego w czerwony płaszcz i charakterystyczną czapkę z pomponem, nieco grubszego starszego mężczyzny z białą brodą. Mało kto jednak wie, że postać ta jest sama w sobie zlepkiem symboli i tradycji z całego świata, a swój współczesny wygląd zawdzięcza długiej ewolucji. Postać Świętego Mikołaja to zarówno postać typowo popkulturowa jak i historyczna. Wszystko zaczęło się od Św. Mikołaja, biskupa Miry, który według różnych legend pomagał ubogim, zwłaszcza dzieciom – istnieje wiele różnych wersji jego historii, przez co nie można jednoznacznie powiedzieć która jest najbardziej bliska prawdzie. Pierwsze konkretne informacje na jego temat pojawiły się w VI wieku. Według nich urodził się w 270 roku i zmarł 6 grudnia 345 lub 352 roku. Z czasem, w tradycji chrześcijańskiej dzień 6 grudnia, zaczęto obchodzić jako dzień pamięci o nim. Tradycją stało się wręczanie tego dnia dzieciom prezentów. Sinterklaas i Zwarte Piet (fot. Tenorio81/Wikimedia Commons) Według tradycji, grzeczne dzieci otrzymują tego dnia prezenty umieszczone w skarpecie lub bucie, albo pod poduszką. Niegrzeczne dzieci otrzymują natomiast rózgę. Tradycja ta wiąże się z legendą o Św. Mikołaju, który postanowił pomóc człowiekowi, który z powodu braku pieniędzy chciał sprzedać swoje trzy córki do domu publicznego. Dowiedziawszy się o tym, wrzucił przez komin trzy sakiewki z pieniędzmi, które wpadły do pończoch i butów suszących się przy kominku (warto dodać, że legenda ta pojawiła się w IX wieku). Z czasem postać Św. Mikołaja zaczęła ewoluować, a wraz z wprowadzeniem kalendarza gregoriańskiego, różniącego się od kalendarza juliańskiego, tradycje z 6 grudnia zaczęto łączyć z dniem Bożego Narodzenia – ze względu na to, że daty te w obu kalendarzach wypadały koło siebie. Duży wpływ na postać Świętego Mikołaja miała również tradycja holenderska i postać Sinterklaasa, który pod pewnym względem wywodził się z legendy o Św. Mikołaju. Święty Mikołaj współcześnie Tradycje holenderskie z czasem zaczęły przenikać do kultury anglosaskiej, a w XVIII wieku zyskały popularność po drugiej stronie Atlantyku, w Ameryce. To właśnie wówczas zaczęła rodzić się współcześnie znana nam postać Świętego Mikołaja. W opublikowanym w 1823 roku wierszu „Noc wigilijna” Święty Mikołaj po raz pierwszy pojawił się na saniach ciągniętych przez renifery (wcześniej w kulturze holenderskiej jego pomocnikiem był ciemnoskóry Zwarte Piet). 1 stycznia 1881 roku w gazecie Harper’s Weekly pojawił się natomiast rysunek przedstawiający Świętego Mikołaja w charakterystycznej czapce z pomponem zamiast mitry, będącej cechą charakterystyczną postaci biskupa Św. Mikołaja. W kolejnych latach, głównie za sprawą Amerykanów, Święty Mikołaj zaczął zyskiwać kolejne atrybuty znane nam współcześnie – charakterystyczny czerwony płaszcz, czarny pas, duży brzuch oraz pomocnicy w postaci elfów. Duży wpływ na popularyzację takiego wyglądu miały firmy promujące się w okresie świątecznym właśnie takimi postaciami. Jedną z nich był koncern Coca-Cola, który od 1930 roku korzystał w swoich reklamach z wizerunku Świętego Mikołaja stworzonego przez artystów Freda Mizena i Haddona Sundbloma. Święty Mikołaj współcześnie Z czasem wizerunek popkulturowy Świętego Mikołaja całkowicie zastąpił jego historyczny pierwowzór i zyskał popularność nie tylko w krajach anglosaskich, ale również w całej Europie. Każdy z krajów dokładał do niego swoje własne tradycje i cechy, dzięki którym powstały „lokalne wersje Świętego Mikołaja”. Dobrym przykładem może być występujący w Wielkopolsce, Ziemi Lubuskiej, Kujawach i na Warmii Gwiazdor. Obecnie Święty Mikołaj w popkulturowym znaczeniu zaczął stawać się ważniejszą częścią Świąt Bożego Narodzenia niż obchodzona tego dnia rocznica narodzin Jezusa Chrystusa, przez co święto to zaczęło tracić religijne znaczenie. Nie zmienia to jednak faktu, że Święty Mikołaj wywodzi się z tradycji chrześcijańskiej, która ewoluowała i zyskiwała świeckie cechy, zachowując jednak najważniejszy elementem, jakim było obdarowywanie innych prezentami. Święty Mikołaj (fot. Jonathan Meath) Gdybym miał spisać wszystkie swoje zainteresowania to nie starczyłoby mi życia. Głównie interesuję się historią, militariami i techniką a także fotografią, ale lista ta mogłaby być znacznie dłuższa. Skończyłem studia na kierunkach stosunki międzynarodowe oraz dziennikarstwo i komunikacja społeczna na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM. YHVEWC.
  • 5we3iqo1yb.pages.dev/372
  • 5we3iqo1yb.pages.dev/6
  • 5we3iqo1yb.pages.dev/160
  • 5we3iqo1yb.pages.dev/315
  • 5we3iqo1yb.pages.dev/247
  • 5we3iqo1yb.pages.dev/56
  • 5we3iqo1yb.pages.dev/321
  • 5we3iqo1yb.pages.dev/312
  • 5we3iqo1yb.pages.dev/84

    • swiety mikolaj biskup rysunek